SPATIUM, czyli przestrzeń, to miejsce, gdzie poczujesz się bezpiecznie, spokojnie i komfortowo. Zapraszamy wszystkich: dzieci od 3 roku życia, młodzież, młodych dorosłych, dorosłych i pary. To przestrzeń do wspólnego odkrywania, relaksu i wzmacniania więzi.

Dołącz do mnie i ciesz się tą wyjątkową przestrzenią!

Wiele osób zastanawia się, czy przedszkole jest dla rozwoju dziecka , czy
 Czy dziecko powinno wychowywać się do 7 roku życia głównie w domu rodzinnym,
otoczone najbliższą rodziną i przewidywalnym środowiskiem, czy może jest już gotowe, by
samo, na tle grupy, stawić czoła wyznaniom, zasadom, porównywaniu i frustracjom, które
zdarzyć się mogą w środowisku przedszkolnym.
Średnie dzieciństwo przynosi wiele istotnych zmian rozwojowych. Sylwetka dziecka
się wydłuża, zmiany w wadze i wzroście nie są tak intensywne jak we wczesnym
dzieciństwie. Bardzo istotne są zmiany w systemie nerwowym. Następuje wzrost
synchronizacji pracy różnych pól mózgu. Te zmiany powodują zwiększenie sprawności
w zakresie uwagi, umożliwiają zastanowienie się dziecka nad własnym zachowaniem oraz
sprzyjają efektywnemu rozwiązywaniu problemów. Następuje rozwój harmonii i płynności
ruchów, rozpoznawanie kształtów, figur, liter, rozróżnianie barw i odcieni, dźwięków i tonów.
W wieku przedszkolnym dziecko coraz lepiej przedstawia kolejność zdarzeń, orientuje się
w przestrzeni, zauważa różnice w czasie. Chociaż dzieci nie są w stanie określić możliwości
zapamiętywania, pojemność ich pamięci zwiększa się. Między 3. a 4. rokiem życia rozwija się
rozumowanie przyczynowo- skutkowe. W średnim dzieciństwie dziecko rozumie, że
elementy rzeczywistości mogą się różnić. Dziecko tworzy neologizmy, opowiada, słucha
wypowiedzi. Rozwija się u niego kompetencja narracyjna oraz zdolność regulowania
ekspresji własnych emocji.
Co daje wspólna zabawa? Dzieci w przedszkolu są w stanie realnie ocenić w zabawie,
co zrobi ich rówieśnik, obserwując jego emocje. Jest to możliwe, ponieważ dzieci zauważają
czynniki zewnętrzne, które mogłyby spowodować taką, czy inną reakcję emocjonalną.
Wyrażają własne emocje, wpływając tym samym na zachowanie innych osób. Nabywając
umiejętności zaradcze, potrafią lepiej sobie poradzić w kontaktach nie tylko z dziećmi, ale
i dorosłymi. Wybuchy złości są niwelowane, ponieważ zarówno rodzice, jak i nauczyciele
dają wskazówki, jak kontrolować emocje, tak, aby wykształcić pozytywne relacje
interpersonalne. Rozwój społeczny rozpatrywany jest pod kątem integracji w grupę społeczną
oraz kształtowania w grupie unikatowych wzorców. Dla dziecka w przedszkolu proces
socjalizacji zachodzi przede wszystkim w zabawie. Wygotski podkreślał, że "To, co jest dla
dziecka niezauważalne w życiu, w zabawie staje się regułą zachowania." Swoboda w zabawie
może być pozorna, ponieważ to właśnie w zabawie dziecko ustanawia swoje własne reguły.
Z kolei skoro ustanowiło juz zasady, musi podporządkować im swoje działanie.

Zabawa pełni także funkcję nawiązania i rozwoju kontaktu z rówieśnikami. Interakcje mogą
dostarczyć wielu doświadczeń, np. odpowiedzialności za podjęte, wspólne działania oraz
wyznaczać cele zabawy. W kontakcie z dorosłym jest to utrudnione z powodu tego, że
dorosły wchodząc w rolę inicjatora, narzuca dziecku i podtrzymuje zabawę na swoich
warunkach. Zabawa przekształca się wraz z wiekiem, od samotnej, przez wspólną do
zespołowej. Umiejętność współpracy rozwija się podczas negocjowania, np. w zabawach
tematycznych. Regulowanie własnych uczuć i rozumienie uczuć innych jest możliwe także
dzięki zabawie. Dziecko chce odgrywać przeżycia bohatera, jednocześnie samemu
przeżywając rolę. Gdy partner w zabawie zostaje w jakiś sposób wyróżniony, np. poprzez
podzielenie się zabawkami, przebywanie obok siebie, rozmowy, patrzenie na siebie,
kierowanie próśb lub pozdrowień, można mówić o nawiązywaniu przyjaźni. Przyjaźnie
w wieku przedszkolnym są nietrwałe z uwagi na czynniki zewnętrzne. W przyjacielu
podobają się dzieciom jego cechy zewnętrzne oraz chęć udzielania przez niego pomocy.
Zachowaniami prospołecznymi nazywa się takie zachowania, które są korzystne dla drugiej
osoby, a nie w formie bezpośredniej dla osoby czyniącej dobro. W wieku przedszkolnym
rozwija się empatia, zdolność udzielania pomocy, dzielenie się przedmiotami, czy
współdziałanie w grupie. Oprócz zachowań prospołecznych zaobserwowano także negatywne
zachowania dziecka w wieku przedszkolnym. Zalicza się do nich agresję i brak
posłuszeństwa. Agresja została podzielona na: instrumentalną, która dotyczy dążenia do
otrzymania jakiegoś przedmiotu lub miejsca oraz wrogą, charakteryzującą się odwetem,
sprawianiem bólu drugiej osobie, w celu pokazania dominacji. Dzieci są bardzo
spostrzegawcze, więc często potrafią rozpoznać, który z rówieśników jest złośliwy i chce
z premedytacją zaatakować.
Dzieci przed 7 r. ż. nie wyczuwają różnicy w podejmowaniu poszczególnych
aktywności. To znaczy, że mogą one oceniać bardzo wysoko swoje zdolności, a nie doceniać
trudności tych zadań. W rozwoju obrazu własnej osoby kształtuje się samoocena
i przekonania dziecka o własnych cechach. Na dziecięce myślenie o sobie składa się np. imię,
przedmioty, które posiada, zachowanie w codziennych sytuacjach. Dzieci odróżniają siebie od
innych poprzez zaimek osoby: "mój", "twój". Nie jest to cechą samolubstwa, ale wytyczania
granic, czyli przejawem rozwoju osobowości. Warto zaznaczyć, że ta granica pozwala
rozwiązywać konflikty i współdziałać np. w zabawie.

 Website created by Michal Warzychowski 

+48 661 425 510

krystyna.gaca@gmail.com

ul.Jawornicka 8 Gabinet nr 2

Poznań, 60-161

Możesz nas znaleźć.